Kandungan
Keanekaragaman hayati adalah ukuran utama kesihatan setiap ekosistem, dan seluruh planet kita. Setiap organisma dalam ekosistem, atau biome, bergantung kepada organisma lain dan persekitaran fizikal. Sebagai contoh, spesies tumbuhan dan haiwan memerlukan satu sama lain untuk makanan, dan bergantung kepada persekitaran untuk air dan tempat tinggal. Keanekaragaman hayati menerangkan berapa banyak ekosistem mempunyai, dari segi sumber dan spesies, dan juga secara genetik dalam spesies. Ekosistem yang lebih pelbagai akan mempunyai lebih banyak sumber untuk membantu ia pulih dari kelaparan, kemarau, penyakit atau pun kepupusan spesies. Terdapat beberapa peringkat keanekaragaman hayati, masing-masing menunjukkan bagaimana pelbagai gen, spesies dan sumber berada di rantau.
Kepelbagaian spesies
Setiap ekosistem mengandungi koleksi spesies yang unik, semuanya berinteraksi antara satu sama lain. Sesetengah ekosistem mungkin mempunyai lebih banyak spesies daripada yang lain. Di sesetengah ekosistem, satu spesies telah berkembang begitu besar sehingga ia menguasai komuniti semula jadi. Apabila membandingkan biodiversiti ekosistem, ekosistem yang mempunyai sebilangan besar spesies, tetapi tiada spesies yang melebihi jumlah yang lain, akan dianggap mempunyai kepelbagaian spesies yang paling banyak. Sebilangan besar spesies boleh membantu ekosistem pulih dari ancaman ekologi, walaupun sesetengah spesies hilang punah.
Kepelbagaian genetik
Kepelbagaian genetik menggambarkan betapa eratnya hubungan anggota satu spesies berada dalam ekosistem tertentu. Secara ringkas, jika semua ahli mempunyai banyak gen sama, spesies ini mempunyai kepelbagaian genetik yang rendah. Kerana populasi kecil mereka, spesies yang terancam mungkin mempunyai kepelbagaian genetik yang rendah kerana inbreeding. Ini boleh menimbulkan ancaman kepada penduduk jika ia membawa kepada warisan ciri-ciri yang tidak diingini atau membuat spesies lebih mudah terdedah kepada penyakit. Mempunyai kepelbagaian genetik yang tinggi membantu spesies menyesuaikan diri dengan perubahan persekitaran.
Kepelbagaian ekosistem
Rantau mungkin mempunyai beberapa ekosistem, atau ia mungkin mempunyai satu. Ekspedisi luas lautan atau padang pasir akan menjadi contoh kawasan dengan kepelbagaian ekologi yang rendah. Kawasan gunung yang mempunyai tasik, hutan dan padang rumput akan mempunyai biodiversiti yang lebih tinggi, dalam erti kata ini. Rantau yang mempunyai beberapa ekosistem mungkin dapat memberikan lebih banyak sumber untuk membantu spesies asli hidup, terutama apabila satu ekosistem diancam oleh kemarau atau penyakit.
Kepelbagaian fungsian
Cara spesies berkelakuan, mendapatkan makanan dan menggunakan sumber alam ekosistem dikenali sebagai kepelbagaian fungsional. Umumnya ekosistem yang kaya dengan spesies dianggap mempunyai kepelbagaian fungsi yang tinggi, kerana terdapat banyak spesies yang mempunyai banyak kelakuan yang berbeza. Memahami kepelbagaian fungsi ekosistem boleh berguna kepada ahli ekologi yang cuba memelihara atau memulihkan kerosakan itu, kerana mengetahui kelakuan dan peranan spesies dapat menunjuk pada keseimbangan makanan atau ekologi yang kurang spesies.