Kandungan
Atom terdiri daripada nukleus yang mengandungi zarah bermuatan positif yang dikelilingi oleh awan elektron bercas negatif. Elektron dalam atom duduk dalam siri "kerang" di sekeliling nukleus, dan setiap kerang boleh mengandungi bilangan elektron yang tetap. Unsur yang mempunyai cangkang luar penuh dikatakan mempunyai konfigurasi elektron stabil. Unsur-unsur dengan konfigurasi elektron stabil hanya berlaku dalam satu lajur (kumpulan 8) jadual berkala. Oleh itu, sebahagian besar elemen dalam jadual berkala mempunyai konfigurasi elektron yang tidak stabil.
Hidrogen
Hidrogen adalah unsur paling mudah dalam jadual berkala dan terdiri daripada proton tunggal dan satu elektron. Satu elektron terletak di shell 1s, yang boleh memiliki dua elektron. Oleh itu, konfigurasi hidrogen elektronik tidak stabil. Untuk mengisi shell 1s, dua atom hidrogen bergabung dan berkongsi elektron kedua. Ini dikenali sebagai ikatan kovalen dan dalam hal ini membawa kepada pembentukan molekul hidrogen.
Natrium
Natrium adalah dalam kumpulan 1 jadual berkala dan setiap atom mengandungi 11 elektron. Satu elektron terletak di shell luar 3s, yang mampu memegang 2 elektron. Oleh kerana ini adalah konfigurasi elektron yang tidak stabil, natrium sering kehilangan elektron 3s luarnya, menghasilkan ion yang dikenakan positif. Ion yang positif dan negatif bergabung untuk membentuk molekul. Ini dikenali sebagai ikatan ionik dan dalam natrium membawa kepada pelbagai molekul termasuk natrium klorida.
Karbon
Karbon adalah dalam kumpulan 6 jadual berkala dan mempunyai enam elektron secara total. Cangkang elektron luar 2p diduduki oleh dua elektron. Oleh kerana peluru 2p boleh mengandungi enam elektron, karbon tidak dalam konfigurasi elektron stabil. Untuk mendapatkan karbon untuk mendapatkan konfigurasi elektron stabil, ia mesti berkongsi empat elektron lagi melalui bon kovalen. Ia adalah proses ini yang membawa kepada banyak sebatian karbon, seperti metana.
Klorin
Klorin dalam kumpulan 7 dalam jadual berkala dan mempunyai 17 elektron. Shell 3p luar diduduki oleh lima elektron dan oleh itu memerlukan satu lagi elektron untuk mempunyai konfigurasi stabil. Klorin sering memperoleh elektron tambahan ini dengan mengorbankan menjadi ion negatif. Ini bermakna klorin boleh bergabung dengan sebarang ion positif yang dikenakan, membentuk ikatan ionik. Satu contoh yang baik adalah natrium klorida, yang juga dikenali sebagai garam meja.