Kandungan
Ramai elemen logam mempunyai beberapa keadaan ionik yang mungkin, juga dikenali sebagai negeri pengoksidaan. Untuk menunjukkan keadaan pengoksidaan mana logam berlaku dalam sebatian kimia, saintis boleh menggunakan dua konvensyen penamaan yang berlainan. Dalam konvensyen "nama biasa", akhiran "-us" menandakan keadaan pengoksidaan yang lebih rendah, sementara akhiran "-ik" menandakan keadaan pengoksidaan yang lebih tinggi. Ahli kimia memihak kepada kaedah angka Rom, di mana angka Roman mengikut nama logam.
Tembaga klorida
Apabila ikatan tembaga dengan klorin, ia membentuk CuCl atau CuCl2. Dalam kes CuCl, ion klorida mempunyai tuduhan -1, jadi tembaga mestilah mempunyai caj +1 untuk membuat sebatian neutral. Oleh itu, CuCl dinamakan tembaga (I) klorida. Tembaga (I) klorida, atau cuprous klorida, yang berlaku sebagai kuasa putih. Ia boleh digunakan untuk menambah warna kembang api. Dalam kes CuCl2, dua ion klorida mempunyai cas bersih -2, jadi ion tembaga mesti mempunyai caj +2. Oleh itu, CuCl2 dinamakan tembaga (II) klorida. Tembaga (II) klorida, atau cuprik klorida, mempunyai warna biru-hijau apabila terhidrat. Seperti tembaga (I) klorida, ia boleh digunakan untuk menambah warna kembang api. Para saintis juga menggunakannya sebagai pemangkin dalam beberapa reaksi. Ia boleh digunakan sebagai pewarna atau pigmen dalam beberapa tetapan lain.
Iron Oxides
Besi boleh ikatan dengan oksigen dalam beberapa cara. FeO melibatkan ion oksigen dengan cas -2. Oleh itu, atom besi mestilah mempunyai caj +2. Dalam kes ini, sebatian tersebut dinamakan besi (II) oksida. Besi (II) oksida, atau oksida ferus, didapati dalam kuantiti yang besar dalam mantel Bumi. Fe2O3 melibatkan tiga ion oksigen, berjumlah bersih -6. Oleh itu, kedua-dua atom besi mesti mempunyai caj total +6. Dalam kes ini, sebatian adalah besi (III) oksida. Hidrida besi (III) oksida, atau ferida oksida, biasanya dikenali sebagai karat. Terakhir, dalam kes Fe3O4, empat atom oksigen mempunyai cas bersih sebanyak -8. Dalam kes ini, tiga atom besi mestilah berjumlah +8. Ini diperoleh dengan dua atom besi dalam keadaan +3 pengoksidaan dan satu dalam keadaan pengoksidaan +2. Kompaun ini dinamakan besi (II, III) oksida.
Tin Chlorides
Tin mempunyai keadaan pengoksidaan biasa iaitu +2 dan +4. Apabila ia ikatan dengan ion klorin, ia boleh menghasilkan dua sebatian yang berbeza bergantung kepada keadaan pengoksidaannya. Dalam kes SnCl2, dua atom klorin mempunyai cas bersih -2. Oleh itu, timah mesti mempunyai keadaan pengoksidaan +2. Dalam kes ini, sebatian yang diberi nama timah (II) klorida. Tin (II) klorida, atau stannous klorida, adalah pepejal tidak berwarna yang digunakan dalam pencelupan ile, elektroplating dan pemeliharaan makanan. Dalam kes SnCl4, empat ion klorin mempunyai cas net -4. Satu ion timah dengan keadaan pengoksidaan +4 akan mengikat dengan semua ion klorin ini untuk membentuk timah (IV) klorida. Tin (IV) klorida, atau stannik klorida, berlaku sebagai cecair tanpa warna di bawah keadaan piawai.
Mercury Bromides
Apabila merkuri menggabungkan dengan bromin, ia boleh membentuk sebatian Hg2Br2 dan HgBr2. Dalam Hg2Br2, dua ion bromin mempunyai cas bersih -2, dan oleh itu setiap ion merkuri mesti mempunyai keadaan pengoksidaan +1. Kompaun ini dinamakan merkuri (I) bromida. Mercury (I) bromida, atau bromida mercurous, berguna dalam peranti optik acousto. Dalam HgBr2, cas bersih ion bromin adalah sama, tetapi hanya terdapat satu ion merkuri. Dalam kes ini, ia mesti mempunyai keadaan pengoksidaan +2. HgBr2 dinamakan merkuri (II) bromida. Mercury (II) bromida, atau mercuric bromide, sangat toksik.