Kandungan
Urea, formula kimia H2N-CO-NH2, adalah produk metabolit atau sisa yang dielakkan oleh buah pinggang. Ia adalah pepejal tanpa warna dan sumber nitrogen penting dalam baja. Walaupun ia boleh digunakan untuk tanah sebagai pepejal, ia sering digunakan sebagai penyelesaian berasaskan air kepekatan tertentu. Penyelesaian seperti ini tidak sukar dicapai jika seseorang mempunyai peralatan minimum yang diperlukan dan sudah biasa dengan konsep berat molekul. Terdapat dua kaedah untuk mengenal pasti kepekatan urea dalam penyelesaian: peratusan mengikut berat-sama ada urea atau "sebagai nitrogen" dan molar.
Penyelidikan dan Kira Maklumat Yang Diperlukan dan Pilih Jenis Penyelesaian Yang Diingini
Perhatikan berat atom unsur-unsur dalam urea dan hitung berat molekulnya. Melakukannya memberikan hidrogen, 1; nitrogen, 14; karbon, 12; dan oksigen, 16. Oleh kerana terdapat empat atom hidrogen, dua atom nitrogen, satu atom karbon dan satu atom oksigen, berat molekul urea dikira sebagai: (4 x 1) + (2 x 14) + 12 + 16 = 60.
Kirakan peratusan nitrogen dalam urea dan cari definisi molariti. Daripada 60 molekul urea, 28 adalah nitrogen, dan peratusan nitrogen dalam urea dikira sebagai: (28/60) x 100 peratus = 47 peratus.
Takrif molariti, menurut Princeton's Wordnet Search: "kepekatan yang diukur oleh jumlah tahi larut per liter larutan."
Perkataan "tahi lalat" adalah pendek untuk berat molekul dalam gram bahan. Untuk urea, ini adalah 60 g seliter penyelesaian.
Jadikan penyelesaian dalam salah satu daripada tiga cara (contoh disediakan di bawah):
Oleh itu tambahkan 65 g urea kepada 935 g air, menggunakan metodologi dalam perkara 1.