Kandungan
Sistem saraf manusia adalah sistem yang rumit untuk menyambungkan neuron dan sel-sel yang berkaitan. Sistem saraf membolehkan kita berfikir, bernafas dan merasa. Para saintis mengkategorikan sistem saraf ke dalam dua bahagian utama: sistem saraf pusat (CNS) dan sistem saraf periferal (PNS). Bahagian-bahagian sistem saraf ini berbeza dalam struktur dan fungsi fisiologi mereka.
Struktur Asas
CNS terdiri daripada otak dan saraf tunjang, sementara PNS merangkumi semua tisu sistem saraf yang lain. Semua reseptor deria, neuron deria dan neuron motor adalah sebahagian daripada PNS. Tulang-tulang tengkorak dan vertebra tulang belakang membungkus semua neuron CNS. Neuron dalam PNS tidak terbungkus dalam tulang; Sebaliknya, mereka bergerak atau terbaring di atas otot, organ dan tisu kulit. Kumpulan neuron terbentuk di kedua-dua CNS dan PNS. Dalam SSP, sekumpulan neuron dipanggil nukleus. Dalam PNS, sekumpulan sel sel dikenal sebagai ganglion, manakala sebilangan saluran neuron dipanggil saraf.
Fungsi
Tujuan utama SSP adalah menyusun dan menganalisis informasi. Impuls sistem saraf berjalan ke dan dari otak melalui saraf tunjang. Kawasan yang berbeza dari otak memproses maklumat deria dan motor, yang membolehkan kita untuk melihat dan bertindak balas terhadap persekitaran kita. Tujuan utama PNS adalah untuk mematuhi perintah-perintah CNS. Neuron di PNS mengumpul maklumat sensori dari alam sekitar dan menyampaikannya kepada CNS. Selepas CNS memproses maklumat, PNS bertindak balas kepada arahannya dengan menukar output motor.
Bahagian
Otak dan saraf tunjang dipecah oleh tujuan umum mereka. Sebagai contoh, otak terdiri daripada cerebrum, diencephalon, midbrain dan hindbrain. Setiap rantau otak menjalankan satu tugas tertentu. PNS dibahagikan kepada sistem saraf somatik dan sistem saraf autonomi. Sistem saraf somatik terdiri daripada saraf yang dikendalikan secara sedar yang menerima maklumat deria dan melaksanakan perintah motor. Sistem saraf autonomik beroperasi tanpa arahan sedar dari otak. Ia memantau kadar jantung, aktiviti penghadaman, pernafasan, penyembuhan dan rangsangan seksual.
Pertimbangan
Pakar membahagikan sistem saraf ke dalam CNS dan PNS untuk mengelaskan fungsi pentingnya. Walau bagaimanapun, kedua-dua bahagian sistem saraf berfungsi seiring dan penting untuk hidup. Tanpa PNS, CNS tidak akan mempunyai apa-apa input deria untuk diproses, menjadikannya mustahil untuk bertindak balas terhadap alam sekitar. Begitu juga, PNS bergantung kepada CNS untuk menyelaraskan maklumat dari bahagian tubuh yang berbeza dan membuat keputusan tentang bagaimana anda harus bertindak balas dalam keadaan tertentu. Kedua-dua bahagian sistem saraf ini berfungsi bersama-sama dalam segerak untuk mewujudkan pengalaman sedar kami setiap hari.