Kandungan
Opal diperbuat daripada silika terhidrat, atau silikon dioksida. Kandungan airnya berbeza-beza. Opal semulajadi terdapat dalam dua jenis. Opal biasa adalah satu warna, dan mereka boleh telus, putih, merah atau hitam. Variasi lain, opal berkualiti tinggi, dipanggil opal berharga. Opal berharga dikenali kerana warna mereka, pelangi yang berkilauan kerana ia berpaling pada cahaya. Penyelidik yang bekerja untuk mewujudkan opal di makmal cuba menangkap kualiti yang sukar difahami dan mencipta semula keindahan opal berharga semulajadi. Tiga kategori opal dicipta di makmal: tiruan, tiruan dan tiruan.
Opals tiruan
Satu-satunya keperluan untuk bahan menjadi tiruan tiruan adalah untuk kelihatan seperti opal semula jadi. John Slocum mencipta opal tiruan yang dikenali sebagai Slocum Stone, atau intipati opal, pada tahun 1974. Batu itu terbuat dari kaca dengan bit logam foil yang menghasilkan api yang bersifat opal. Opalite adalah tiruan lain yang diperbuat daripada plastik. Ia lebih lembut daripada opal semula jadi dan mempamerkan irama-irakan kulit kadal, corak seperti skala yang hampir dengan rupa opal semula jadi tetapi masih jauh berbeza.
Opal sintetik
Proses asas sintesis opal terdiri daripada tiga peringkat. Pertama, saintis membuat sfera silika kecil. Seterusnya, mereka menyusun sfera dalam corak kekisi untuk meniru struktur opal berharga. Akhirnya, mereka mengisi liang-liang struktur dengan gel silika dan mengeras. Proses ini boleh mengambil masa lebih daripada satu tahun. Hasilnya adalah produk silika terhidrat yang mempamerkan irama-irai dan mempunyai penampilan yang sama dengan opal semula jadi. Bahagian paling sukar sintesis opal adalah mencipta api pelangi opal berharga semulajadi. Pierre Gilson mencipta opal sintetik pertama pada tahun 1974, dan percobaan awal mempunyai band-iridescence daripada berkilau. Penyelidik menyesuaikan proses dan mencipta irakan kulit kadal.
Kaedah Meningkat Opal Len Cram
Pada tahun 1980-an, jurugambar opal dan ahli sejarah Len Cram mula bereksperimen dengan cara baru untuk mengembangkan opal. Setelah mendengar cerita-cerita rangka dan pagar yang bersifat opalized di sekitar lombong-lombong opal, Cram meragukan penjelasan tradisional mengenai pembentukan opal. Yang lain menegaskan bahawa silika diisi dalam poket di tanah dan mengeras menjadi opal selama beratus-ratus tahun. Cram percaya bahawa opal berkembang lebih cepat. Dia menganggap bahawa opal terbentuk daripada tindak balas kimia yang melibatkan sebatian di dalam kotoran. Cram telah mencipta prosesnya sendiri untuk mewujudkan opal berdasarkan teori ini. Dia mencampurkan kotoran opal dengan elektrolit cair, dan dalam beberapa bulan ia tumbuh opal yang tidak dapat dibezakan dari opal semula jadi.