Kandungan
Apabila atom menyambung dengan atom lain, mereka dikatakan mempunyai ikatan kimia. Sebagai contoh, molekul air adalah ikatan kimia dua atom hidrogen dan satu atom oksigen. Terdapat dua jenis bon: kovalen dan ionik. Mereka adalah jenis sebatian yang sangat berbeza dengan sifat yang berbeza.
Sebatian Covalent
Ikatan kimia antara dua nonmetal adalah ikatan kovalen. Ciri-ciri elektronegatif mereka adalah sama, dan mereka berkongsi pasang elektron antara atom. Anda boleh mengetahui sama ada sebatian adalah kovalen oleh keadaannya pada suhu bilik dan tekanan standard; jika ia adalah cecair atau gas, ia akan menjadi kovalen. Mereka mempunyai titik mendidih dan lebur yang rendah, dan sedikit kutub. Mereka mempunyai bentuk yang pasti. Selagi perbezaan dalam elektronegativiti atom adalah kurang daripada 1.7, ikatan antara mereka akan menjadi kovalen. Tenaga dibebaskan apabila ikatan kovalen terbentuk, jadi sebatian menjadi lebih stabil kerana bon yang lebih kovalen dibuat.
Sebatian ionik
Sebatian ionik terjadi di antara logam dan bukan logam. Atom di dalam sebatian ionik mempunyai perbezaan dalam elektronegativasi yang lebih besar daripada 1.7, bermakna salah satu atom akan dapat menarik elektron luar atom lain. Mereka adalah pepejal pada tekanan dan suhu biasa, dan mereka mempunyai titik mendidih dan lebur yang tinggi. Oleh kerana perbezaan besar dalam elektronegativiti, sebatian ionik cenderung mempunyai polaritas yang tinggi.
Contoh Bon Kovalen
Sebilangan sebatian organik mempunyai ikatan kovalen. Ini kerana ia adalah ikatan antara karbon dan hidrogen, seperti metana dengan atom karbon dan 4 atom hidrogen, yang mana tidak logam. Ikatan kovalen juga boleh wujud di antara dua atom unsur yang sama, seperti gas oksigen, gas nitrogen atau klorin. Sebatian ini memerlukan banyak tenaga untuk dipisahkan. Melihat jadual berkala unsur-unsur, sebarang ikatan yang terbentuk di antara kumpulan bukan logam dan kumpulan halogen akan menjadi kovalen.
Contoh-contoh sebatian ionik
Garam meja, atau natrium klorida, adalah sebatian ionik yang biasa dikenali. Ia tidak mengambil banyak tenaga untuk memecahkan ikatan ionik, seperti yang dibuktikan oleh keupayaan natrium klorida untuk dibubarkan dengan mudah di dalam air. Semua atom berusaha untuk kelihatan seperti gas mulia, iaitu, mereka mahu mengambil, memberi, atau berkongsi elektron atau elektron supaya shell elektron terluar sepenuhnya penuh. Sekiranya magnesium mempunyai dua elektron yang kurang dalam cangkerang terluarnya dan jika oksigen mempunyai dua lagi, maka keduanya akan mempunyai cangkerang luarnya yang penuh, sehingga mereka bergabung untuk membentuk magnesium oksida senyawa yang stabil. Potassium chloride, kalsium oksida dan oksida besi adalah semua contoh sebatian dengan ikatan ionik